چگونه میتوان ازچند تجربه ی تکرار شده آموخت و برنامه ریزی صحیح انجام داد ?
اکنون که تب وتاب جشنواره به پایان رسیده (البته حکایت همچنان باقیست) و اندکی فاصله ایجاد شده و میتوان در لانگ شات به آن نگریست ، ذکر نکاتی چند،ضروری می نماید تا چه در نظرآید و قبول خاطر افتد! سال ها از برگزاری جشنواره های کوچک وبزرگ می گذرد که عموما درتهران برگزارمی شده اند […]
اکنون که تب وتاب جشنواره به پایان رسیده (البته حکایت همچنان باقیست) و اندکی فاصله ایجاد شده و میتوان در لانگ شات به آن نگریست ، ذکر نکاتی چند،ضروری می نماید تا چه در نظرآید و قبول خاطر افتد!
سال ها از برگزاری جشنواره های کوچک وبزرگ می گذرد که عموما درتهران برگزارمی شده اند و حال که چندسالی است ، سیاست و تدبیر براین منوال گشته که همزمان با این رویداد( جشنواره ی فیلم) شهرهاو شهرستانهایی هم ازتماشا و حضوردر این برنامه ی “فرهنگی” بی نصیب نمانند،بایدآن رابه فال نیک گرفت ودست مریزادگفت ( که گفته ایم وگفته اند) ؛ اما آنجا که می رود تا این حرکت رنگ وبوی تجاری و ظاهر مآبانه وتبلیغاتی به خود بگیرد،بایدتأمل کرد.
شهر اهواز امسال با دوسینما،مجری جشنواره بود:” اکسین” و” هلال” . سینما اکسین باکیفیت خوب صدا و تصویر وسالن نمایش دیرپای خود انتخاب بسیارخوبی برای نمایش فیلم هاو حضور منتقدان و میهمانان جشنواره بود که البته این اتفاق،به شکل کامل صورت نپذیرفت.
سینما هلال که سالهاست همکاری ثمربخشی در این زمینه داشته و حتی در تیزرها وپلاکاردها و… برآن تأکید داشته است،از مناسبات ساری و جاری برساختارهای “بخش خصوصی” نمی تواندخودرارها سازد که البته تاحدود زیادی اجباری و الزامی است. امابه مصداق:
” یانکن دوستی بافیلبانان یا بناکن خانه ای درخور فیل” ، بایدگفت متأسفانه با اهل هنر در این ایستگاه های پایانی جشنواره (و همچنین نقطه های حساس سالهای گذشته) برخورد منصفانه ای نداشته است. لازم نیست نمونه های پیش رابه یادبیاوریم ( که شاهدان مثالش،حی وحاضرند) امادر نمونه ی متأخرش به همین شب نمایش فیلمهای پایانی استناد نمود.
جشنواره ی فیلمی که تنورش رادرطول شبهای متوالی بایک برنامه ی منسجم توسط تعدادی ازهمین اهالی هنر و اعضای منتخب انجمن سینمای جوان شهر و مدیریت آن واداره ی فرهنگ و ارشاد گرم نگاه داشته ناگهان برنامه ی روتین شبهای قبلش را باظهوریک فیلم( فقط یک فیلم ) تغییرمی دهد وبرای دوستان ثابت خود راه بندان می نمایدو درتوجیه این کار،برگشت پول وسرمایه عنوان می گردد!
خب ،برنامه ای هرشب در دوسانس اجرامی شده و هرشب رأس ساعت معینی. تعدادی ازاین اشخاص باعنوان وکارت منتقد جلسات منظمی را تاپاسی ازشب گذشته اداره و اجرانموده اند،حال به ناگهان جوانکی باسبیلی نورسته راه رابرآنان می بندد که”اعضای انجمن نمی توانندامشب واردسالن شوند”! پیگیری وپرسش صورت می گیرد،کاشف به عمل می آید که “برای فیلم پول داده اند وشماچون مهمان هستید،حالابرویدخانه هایتان وفردابیایید.عجب!
پس حامیان هنرهمین هایند? پس برنامه ی روتین نقدوبررسی فیلم و آن تابلوهای هشت درچهار ش در جای جای سالن چه می شوند?شاید جایشان را به عسل مرغوب ومحصولات دیگر به شرط چاقو داده اند!
مگر تعدادکارتهای انجمن چندعدد بود(به۲۰ هم نمی رسید) مگر برنامه ریزی برای چنین کاری چقدرسخت است?
در تهران سالن و پردیس خاصی را برای هنرمندان،رسانه ها و…اختصاص داده اند.چرا? حتمامشکلاتی بوده است،خب شماهم تحقیق کنیدو چاره ای بیندیشید تا همه ساله با این عزیزان اینگونه برخوردنگردد واین راکه میگویم بیشتر روی سخنم بامتولیان اصلی جشنواره و مدیریت محترم آن است که دریک فرصت طولانی یک ساله وقت دارند و می نشینند و برای سال بعدبرنامه ریزی می کنند.
اگر در جاهای دیگر،این دوستان علاقه مند،بصیر و باپشتکارمان حضورداشته باشند،بر «صدر»می نشانندشان و «قدر»می دانندشان،امانمی دانم این چه وهنی است که دامانمان را گرفته است که همیشه مرغ همسایه برایمان غازاست.اگراز تهران منتقدیا فیلمسازی دعوت شود چگونه برخوردمی کنیم؟اما برای منتقدان و کارشناسان صاحبنظر وخوش فکر خودمان چه کرده ایم?
چه باید گفت? که دیگرشب به پایان رسیده است.
عبدالحسین حاج سردار
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید