خلا تخصص محوری در شغل خبرنگاری
آیا تا به حال به این نکته فکر کرده ایم که با وجودرشته های متععدد مقاطع مختلف علمی در دانشگاههای متعدد کشورمان چند درصد این فارغ التحصیلان دررشته تحصیلی شان به کار گرفته شده اند ودررشته روزنامه نگاری چند درصد فارغ التحصیلان به جامعه رسانه ای کشوری اضافه شده اند ؟ اصولا چرا فقط درصد […]
آیا تا به حال به این نکته فکر کرده ایم که با وجودرشته های متععدد مقاطع مختلف علمی در دانشگاههای متعدد کشورمان چند درصد این فارغ التحصیلان دررشته تحصیلی شان به کار گرفته شده اند ودررشته روزنامه نگاری چند درصد فارغ التحصیلان به جامعه رسانه ای کشوری اضافه شده اند ؟ اصولا چرا فقط درصد انگشت شماری از فارلغ التحصیلان این رشته به عرصه خبر ورود پیدا می کنند ؟
به نظر می رسد عوامل مختلفی در این موضوع تاثیرگذار هستند که مهمترین آنها نبود سیاست های کاربردی برای ایجاد امنیت شغلی خبرنکاران و اختصاص نیافتن بودجه لازم در بخش فرهنگ به مطبوعات ورسانه ها است تا بتوانند بصورت مستقل وخودکفا فعالیت کنند واقتصاد آنها وابسته به آگهی های ادارات نباشد .دراین راستا علاقه به کار خبرنگاری هم نقش مهمی در ورود تحصیلکردگان رشته خبرنگاری به جامعه رسانه ای کشور دارد واگردردانشگاه علوم تئوری وآکادمیک با مباحث عملی وکاربردی همراه وعملیاتی شود ، انگیزه دانشجویان برای ورود به کارزار این عرصه بیشتر می شود .
اما آیا در کشورهای دیگر هم به زیرساخت های لازم جامعه برای کار خبر و اهمیت به خبرنگار توجه نشده است ؟ مسلما اینگونه نیست چراکه در زمان برنامه ریزی ها مهمترین بودجه انها به بخش رسانه ها و مطبوعات اختصاص می یابد و اینکه شبکه های خبری مهم دنیا مانندبی بی سی وسی ان ان توانسته اند دربین مردم جای باز کنند خود بیانگر میزان بودجه های کلان دنیا به عرصه خبر وخبرنگاری است که در کشور ما هنوز از دیگر کشورها عقب مانده ایم .
اینکه سیاست های وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی فقط منوط به یک سایت برای ثبت رسانه ها یا صدور کارت خبرنگاری در مقاطع مختلف باشد (که البته این مورد دوم هم کمتر خبرنگاری است که این کارت ها را دریافت کرده باشد )سیاست راهبردی درستی برای اینکه به خبر وخبرنگارا آن طور که باید اهمیت داده شود نیست .
وقتی دانشجو از دیگر خبرنگارانی که دراین عرصه هستند می پرسد درآمد ماهیانه شما چقدر است و آیا بیمه هستید یا خیر و با جواب های نا امید کننده مواجه شود مطمئنن یا به این عرصه وارد نمی شود و یا اگر وارد شود و عشق به کار خبر نداشته باشد وسط راه مسیر را بر می گردد ویا اینکه بی انگیزه به کارش ادامه می دهد .
واقعا چرا حق وحقوق یک خبرنگار درقانون کار تعریف شده نیست وآیین نامه ای با حداقل شرایط خبرنگاری با پیشیینه کار برای کسانی که به این عرصه وارد می شوند لحاظ نشده است ؟ وحق وحقوق خبرنگاران تابع قانون ومقرارت قانون کار نیست ؟ چرا قانون کارکه حامی کارگران است تا حتی اولین روز کاری خود ازتسهیلات بیمه برخوردار باشند وحداقل حقوق آنها نیز هر سال افزایش یابد اسمی از تسیهیلات برای خبرنگاران که شغل سختی را دارند نبرده است !؟ البته قانونی را در سالهای گذشته برای بازنشستگی پیش از موعد خبرنگاران ارائه کرد ولی همچنان اجرای این قانون با موانعی همراه بوده وهمه سردرگم هستند که این قانون چرا اجرا نمی شود و اصلا در زمان بازنشستگی آیا واقعا اصل قانون اجرا می شود یا بند ها وتبصره هایی اضافه می شود که باز هم حق وحقوق خبرنگاران پایمال گردد !؟ وآیا حق این قشر زحمت کش است که نادیده گرفته شوند !؟
همه این نقایض وعدم هماهنگی ها در زیرساخت های کشور ما در شرایطی است که دشمنان ما با استفاده از تمام امکانات خود ، نقطه قوت ما که اصل اسلام است را هدف قرار می دهند تا به خواسته های شوم خود برسند و دراین راه اگر خبرنگار نسبت به این سیاست های هدفمند دشمن هشیار نباشد ضربه مهلکی از دشمنان خواهیم خورد .
دراین بین مهمترین توصیه به مسئولان نظام این است که در برنامه های کلان کشور زیرساختهای لازم را برای امنیت شغلی خبرنگارن وحقوق متعالی آنها فراهم سازند تا افرادی که درآینده برای تحصیلات عالی رشته خبرنگاری وارد دانشگاه ها می شوند بتوانند وارد بصورت کاربردی وعملیاتی عرصه خبر واطلاع رسانی شوند و بدنه اصلی خبرگزاری ها و ر سانه های مختلف کشورمان علمی ، قوی ، محکم واستوار باشد.
شهرزاد امیری
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید