«جوجه عقابی» از دیار خوزستان…!
مقدمه : چه حس غرور آوری دارد زن باشی و روبرویت قهرمان دختری، از مسیر سخت موفقیتهایش بگوید، از قهرمانیهایش بشنوی با همه آنچه محدودیت زنانه نام گرفته! کم سن و سالترین بازیکن تیمملی است، ۱۵ سالش که بود از میان ۲۴ نفر برای حضور در تیم ملی انتخاب میشود و در اولین بازی رسمیاش […]
«طاهره مهدیپور»، گلر تیمملی فوتسال است، گلری که با مهار پنالتی روسیه در جام جهانی اسپانیا مهر تاییدی بر شایستگیهایش زده شد؛ متولد ایذه است از دیار خوزستان، ورزشکار است، اما برای خودش مانتو میدوزد، آرایشگر ماهری است و او را به عنوان نقاشی زبردست و هنرمندی خلاق هم میشناسند. فوتسال را دنیای بی نظیری میداند و میگوید: «از ۱۲ سالگی وارد دنیای فوتسال شدم، هشت سال است که حرفهای کار میکنم و اکنون لقبم در تیم ملی «جوجه عقاب» است…از تمام زندگیام برای رسیدن به قهرمانی گذشتهام و امروز خوشحالم از آنچه هستم.» طاهره ۲۲ اردیبهشت ماه به همراه دو خوزستانی دیگر در قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان ایران سهیم شد تا دل ملتی را شاد کنند. به این بهانه با او به گفت وگو نشستیم.
■ اینکه دختری بتواند فوتسال را در سطح ملی بازی کند، کار سختی است. چه طور این راه را آمدهای؟
من از دوران بچگی ورزشهای رزمیو فوتبال را خیلی دوست داشتم، همیشه با برادرم فوتبال بازی میکردم تا اینکه در ۱۲سالگی با کمک یکی از دوستانم وارد دنیای فوتسال شدم.
■ این دنیا را چطور دیدی؟
بی نظیر، دنیایی پر از جذابیت؛ امروز خدارا شکر میکنم که توانستم دل پدر، مادر و همه مردم عزیز استان و کشورم را شاد کنم. وقتی میبینم که خانواده و فامیل با غرور اسمم را به زبان میآورند و به من افتخار میکنند خیلی خوشحال میشوم.
■ خانواده شما از روز اول با حضورتان در ورزش آن هم به صورت حرفهای موافق بودند؟
خب به دلیل سن کمیکه داشتم در ابتدا از طرف خانوادهام ممانعتهایی شد، ولی با پافشاریهای خودم ادامه دادم والبته سختیهای زیادی کشیدم، که در این سختیها جز خانواده و مربیانم پشتیبانی نداشتم.
■ از این سختیها بگویید؟
آن زمان به دلیل محدودیتهایی که بانوان داشتند هرجایی نمیتوانستیم تمرین کنیم، اما با اراده راهم را ادامه دادم و پا پس نکشیدم، از سویی عدم وجود اسپانسر از مشکلات فوتسال بانوان است که سختی راه را بیشتر میکند.
■ و امروز گلر تیم ملی هستید؛ چرا گلر؟
بازیکن بودم اما در مسابقات نوجوانان ایذه چون دروازه بان نداشتند، به کمک مربیام تصمیم گرفتم دروازه بان شوم؛ البته من گلر شدم اما مسابقات نوجوانان هیچ وقت برگزارنشد!
■ فکر میکردید روزی وارد تیم ملی شوید؟
بله ! من هدفم تیم ملی بود و میدانستم روزی عضوتیم ملی خواهم شد.
■ در خوزستان امکانات لازم برای رشد ورزشی شما، حداقل تا این مقطعی که هستید، فراهم بود؟
چهار سال است که درتیم ملی حفاری اهواز بازی میکنم؛ خدا را شکر تیم حفاری اهواز بود و من توانستم از امکانات این باشگاه استفاده کنم و جز این، در استان هیچگونه امکاناتی در اختیار نداشتم.
■ اگه به گذشته برگردیم، باز هم این رشته ورزشی را انتخاب میکنید؟
بله حتما.
■ بهترین خاطرهای که از حضور در دنیای ورزش دارید؟
لحظه بالابردن جام قهرمانی درسال۲۰۱۵؛ این جام آسیایی از بهترین خاطرات زندگی ورزشی من است.
■ چقدر برای رقم خوردن این خاطرات تلاش کردید؟
ما برای مسابقات آسیایی چهار پنج ماه به صورت مداوم تمرین کردیم و از تمام زندگیمان برای رسیدن به این عنوان گذشتیم؛ سختیهای بسیاری را متحمل شدیم؛ به دنبال این بودیم که جواب زحماتمان را بگیریم و توانستیم مقتدرانه تمام رقبا را پشت سر گذاشته و قهرمان آسیا شویم.
■ از حال و هوایتان بگویید؛ از اینکه در دو قهرمانی پیاپی همراه و بازیکن تیم ملی ایران بودهاید؟
آرزوی هر ورزشکاری این است که عنوان قهرمانی را کسب کند، اینکه قهرمان آسیا شدیم و پرچم پرافتخار کشورمان را به اهتزاز در آوردیم حس خوشحالی و غرور بسیاری برای من و همراهان دیگر تیم دارد. بسیار خوشحالم و میدانم آینده روشنی در انتظارم است.
■ استقبال مسئولان و بازخورد آنها نسبت به قهرمانی شما چطور بوده؟
فدراسیون همیشه به ما کمک کرده و پشتیبان بوده و پاداش تیم ملی فوتسال بانوان را با پاداش آقایان برابر در نظر گرفت که برای ما بسیار ارزشمند بود، البته هنوز از سوی شهرستان و استان، حمایتی صورت نگرفته و در حد استقبال بوده، تقدیری از ما انجام نشده است.
■ و از مردم چه واکنشی دیدید؟
مردم عزیزم خیلی به ما لطف داشتند و با پیامهای خوب شان به ما انگیزه دادند، واقعا فکر نمیکردم این اندازه از سوی آنها مورد توجه قرار بگیریم. بعد از قهرمانی آن قدر از طرف مردم پیام تبریک میآمد که خود من جا خورده بودم، تصاویر و متنهایی که برای ما گذاشته میشد باعث شد بیشتر به خودمان ببالیم که ایرانی هستیم.
■ آیا میتوان فوتسال را به عنوان شغل و منبع درآمد نگاه کرد؟
فوتسال را به خاطر علاقه خودم ادامه دادم و در حال حاضر همهی زندگی من است، کار و منبع درآمد دیگری جز فوتسال ندارم؛ اگر مسئولین حمایت کنند و بیشتر مورد توجه قرار بگیریم مطمئنا بانوان و خود ما ورزشکاران آینده درخشانی پیش رو خواهیم داشت.
■ بزرگترین رویایتان در این راه چیست؟
لژیونر شدن و بازی در باشگاههای خارجی.
■ در حالی که گفته میشود فوتسال بانوان موفقترین رشته توپی در ایران است، اما از فوتسال بانوان کمتر شنیدهایم؟ فکر میکنید راه برای رویاهای تان هموار هست؟
مسئولان باید حمایت بیشتری داشته باشند. به نظرم وجود اسپانسرهای قوی باعث میشود که ورزش بانوان سراسر کشور بیشتر از این دیده شود و همین در پیشرفت هر چه بیشتر فوتسال بانوان و حفظ این عنوان تاثیر بسیاری دارد. البته انتظار داریم مسئولان برای پخش رسانهای بازیها تلاش کنند.
■ بازی فوتسال با حجاب اسلامیسخت نیست؟
البته حجاب نمیتواند مانع از ورزش شود و هیچ محدودیتی برای ما ندارد، من خوشحالم که توانستیم با داشتن چنین حجابی بر بام آسیا قرار بگیریم و نشان دهیم دختران ایرانی در هر شرایطی میتوانند شایستگیهای خود را نشان دهند.
■ فوتسال را تا کجا ادامه میدهید؟
تاجایی که توانایی بازی کردن داشته باشم .
■ و حرف آخر؟
ممنونم از شما و رسانهها که در تلاش هستید حرف ما را به گوش مسئولان برسانید.
معصومه صالحی
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید