به آینده نشر کتاب خوش بین نیستم
مقدمه : متولد ۱۳۴۴ و زاده اصفهان است . تجربه های زیادی در زمینه داستان نویسی دارد . در اغلب داستان هایش به ناهنجاریهای اجتماعی پرداخته است . از جمله آثار او می توان تابستان پر ماجرا ، ایل بی سوار ، آب باد آتش ، داستان از حاشیه تا متن وکتاب خرمشهر را نام […]
مقدمه : متولد ۱۳۴۴ و زاده اصفهان است . تجربه های زیادی در زمینه داستان نویسی دارد . در اغلب داستان هایش به ناهنجاریهای اجتماعی پرداخته است . از جمله آثار او می توان تابستان پر ماجرا ، ایل بی سوار ، آب باد آتش ، داستان از حاشیه تا متن وکتاب خرمشهر را نام برد . وضعیت نشر کشور را نامطلوب دانسته ومی گوید نسبت به آینده نشر کتاب در کشور خوش بین نیستم .
حضور داستان نویس و مدرس ادبیات داستانی درچهاردهمین نمایشگاه کتاب خوزستان بهانه خوبی شد تا از نزدیک با دیدگاه های این استاد دانشگاه درحوزه نویسندگی خلاق آشنا شویم . محمد جواد جزینی «نویسندگی داستان کوتاه» را به شکل غیر حضوری در دانشگاه ics آمریکا گذراند. این استاد دانشگاه طراح استاندارد مهارتی داستان نویسی و مدیر نخستین هنرستان داستان نویسی ایران است که مدرک روانشانسی با گرایش تربیتی را از دانشگاه شهید بهشتی گرفت و در رشته ادبیات فارسی تحصیل کرد. گفتگوی زیر حاصل تلاش خبرنگار نبض شهر با این شخصیت فرهیخته است که آن را می خوانید:
تفاوت نویسندگی حوزه ادبیات داستانی دوران هشت سال دفاع مقدس و پس از جنگ را بفرمایید .
در زمان جنگ ، نگاه نویسنده به حوزه ادبیات همانند بقیه مردم بود و از ادبیات داستانی به عنوان ابزاری جهت تهییج مردم و برای مقابله با دشمنان استفاده می کرد اما در سالهای پس از جنگ شاهد تحول در نگاه نویسندگان بودیم به گونه ای که نویسندگان به پرسش های جدی درباره چرایی جنگ و مصیبتها وتبعات جنگ پرداختند که به نظر من دوره دوم بسیار جذاب تر بوده است .
در دوران جنگ محدودیتهایی برای فعالیت نویسندگان ادبیات هر کشور وجود داشت و تلاش ما این بود ادبیات را بصورت تشویقی و تبلیغی در راه دفاع از کشورمان بکار ببریم اما در زمان جنگ گفتمان انتقادی نسبت به جنگ وجود داشت که طبیعتا قسمت دوم آن جدی تر وخالص تر است .
داستان های شما درچه حوزه ای بوده و در حوزه جنگ هم داستان هایی داشته اید ؟
داستان هایم در طول هشت سال دفاع مقدس پیرامون نبردهای میادین جنگ بود ولی پس از دوران جنگ ، به تبعات ناشی از جنگ برای مردم پرداختم .
در داستان های خود چقدر به ناهنجاریهای اجتماعی پرداخته اید ؟ چقدر سلایق مخاطبان را در نوشتن هایتان اعمال می کنید ؟
داستان هایم ویژه گروه سنی بزرگسالان است و اغلب نگاه انتقادی به زندگی روزمره دارم . نویسندگان در گروه سنی بزرگسالان چندان توجهی به سلایق مخاطبان ندارند چون چنین نیازی احساس نمی شود ؛مگراینکه حوزه کودک و نوجوان باشد که بدون تناسب فهم بچه ها کتاب نوشته شود و ضرورت پیش آید که تغییراتی در نوشتن کتاب ها بوجود آید.
معیارهای شما در نوشتن داستان هایتان چیست ؟
زبان ساده وبرداشت پیام داستان بصورت نهان توسط خواننده کتاب است .
اطلاعی از تعداد مخاطبان داستان هایتان دارید ؟
با توجه به اینکه توزیع کتاب یک جریان طبیعی است نمی توان فهمید که چه میزان از کتابها بفروش رفته مگراینکه تیراژ های کتاب را قیاس کنند که وقتی به چاپ های بعدی برسد متوجه شویم مورد اقبال مخاطب قرار گرفته است .
تا کنون چند کتاب از شما به زیر چاپ رفته است ؟
۲۶ کتاب
اولین کتاب شما چه سالی به چاپ رسید ؟
سال ۱۳۶۹ نخستین کتاب من به نام <سفر به شهر زیتون >چاپ شد ولی دو سال قبل چاپ سوم آن تجدید شد.
آخرین کتاب های شما طی دو سال اخیر چه نام داشت ؟
اخرین کتابهای من < قرارگاه پری دریایی> و دوشنبه های لعنتی بودند که مجوز چاپ نگرفتند .
وقتی فهمیدید که برای چاپ آنها مجوز صادر نشده چه احساسی داشتید ؟
طبیعتا خیلی عصبانی وناراحت شدم ولی کاری از دستم برنمی آمد چرا که تصمیم گیرنده نهایی برای صدور مجوز من نیستم .
آیا کتاب دیگری در دست چاپ دارید؟
<لذت نوشتن >که انتشارات ققنوس آن را به چاپ خواهد رساند .
درباره وضعیت نشر کتاب در کشور نظرتان چیست ؟
۱۰ سال قبل گلایه ما این بود که تیراژ کتاب ها روند نزولی یافته و از ۱۰ هزار وپنج نسخه به ۳هزار نسخه رسیده اما درشرایطی کنونی تیراژ کتاب های خوبمان گاه حتی به ۵۰۰ نسخه هم رسیده که این اسف بار است ومعلوم می شود درمقایسه با ۲۰ سال گذشته بخش فرهنگ آسیب زیادی دیده است .وضعیت نشر در کشور بسیار بد است و نسبت به آینده نشر کتاب در کشور خوش بین نیستم .
شهرزاد امیری
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید