برای المپیکی شدن پاورلیفتینگ لحظه شماری می کنم
مقدمه: همکار نفتی در شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان که ۲۰ سال است ورزش را سرلوحه کار خود قرار داده است و در رشته بدنسازی فعالیت می کند، باز هم پرچم کشورمان و نفت را در مسابقات بین المللی برافراشته کرد. محسن شهنی فیض که ۲۰ سال از حضورش در نفت می گذرد،طی […]
مقدمه: همکار نفتی در شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان که ۲۰ سال است ورزش را سرلوحه کار خود قرار داده است و در رشته بدنسازی فعالیت می کند، باز هم پرچم کشورمان و نفت را در مسابقات بین المللی برافراشته کرد. محسن شهنی فیض که ۲۰ سال از حضورش در نفت می گذرد،طی سالهای اخیر همواره باعث افتخار نام نفت در رشته پاورلیفتینگ در مسابقات داخلی و بین المللی بوده است، قهرمانی در مسابقات آسیایی قزاقستان (۲۰۱۹) بهانه ای شد تا با این قهرمان ملی نفتی گفت و گویی داشته باشیم که با هم می خوانیم.
بیوگرافی ؟
محسن شهنی فیض متولد ۱۳۵۸ از شهرستان مسجدسلیمان هستم، با ۲۰ سال سابقه، کارمند شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجد سلیمان هستم و هم اکنون در اداره امور ورزش این شرکت مشغول به کار می باشم، حدود ۳ ماه است که به عنوان رئیس هیئت بدنسازی شهرستان مسجدسلیمان نیز انتخاب شده ام، متاهل و دارای یک فرزند پسر
از چه سالی رشته ورزشی پرورش اندام را شروع کردی و اولین مربی شما چه کسی بود و چه عواملی باعث شد تا این رشته را انتخاب کنید؟
ورزش بدنسازی را از سال ۷۹ در شهرستان اهواز زیر نظر زنده یاد قاسم حمیدی قهرمان پروش اندام ایران به مدت یک سال آغاز کردم و از سال ۱۳۸۰ زیر نظر شهرام داراب پور در شهرستان مسجدسلیمان به فعالیت در این رشته ادامه دادم که این امر همچنان تداوم دارد، من علاقه شدیدی به رشته وزنه برداری داشتم اما باتوجه به اینکه در سن ۲۲ سالگی این تصمیم را گرفتم بدن من انعطاف کامل را برای این رشته نداشت و همانطور که می دانید بهترین سن برای شروع وزنه برداری سن نوجوانی است، به همین علت با راهنمایی بزرگان وزنه برداری آن زمان، به رشته قدرتی و بسیار سنگین پاورلیفتینگ روی آوردم.
مهمترین عناوینی که تا کنون کسب کرده ای ؟
اولین مسابقه رسمی خود را در سال ۱۳۸۳ در شهرستان شیراز انجام دادم در این مسابقات مقام سوم را کسب کردم، پس از آن چندین عنوان اول تا سوم را در مسابقات کشوری در رشته پاورلیفتینگ و پرس سینه و همچنین چندین عنوان قهرمانی و قهرمان قهرمانان را در سطح استان کسب نمودم،
مهمترین عناوین بین المللی سال ۲۰۱۱ در ژاپن در مسابقات قهرمانی آسیا بود که مقام چهارم را کسب کردم، سال ۲۰۱۶ در هندوستان مقام سوم مسابقات پاورلیفتینگ آسیا را کسب نمودم، سال ۲۰۱۸ در مسابقات جهانی آرنولد کلاسیک ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی مقام دوم را کسب کردم و نهایتا در سال ۲۰۱۹ موفق به کسب مدال طلای مسابقات پاورلیفتینگ قهرمانی آسیا در آلماتی قزاقستان و همچنین مقام سوم قهرمان قهرمان (اورال) شدم.
الگوی شما دراین رشته کیست و چه توصیه ای به افرادی که علاقمند به پاورلیفتینگ هستند، دارید؟
از ابتدا در ورزش سعی کردم اخلاق را سر لوحه کار خودم قرار بدهم و احترام به پیشکسوت مهترین رکن اخلاقی در ورزش است و در این راستا آقای شهرام داراب پور قهرمان و رکورددار وزنه برداری سرعتی و پاورلیفتینگ ایران که چندین سال مربی بنده بودند چه در ورزش و چه در اخلاق که سرآمد بود، سعی کردم ایشان را الگوی خود قرار دهم.
اولین توصیه من به افراد علاقه مند به رشته پاورلیفتینگ این است که مربی ای را انتخاب کنند که به علم و دانش روز پاورلیفتینگ تسلط کامل داشته باشد و از افراد مربی نما و قهرمانان مجازی و تو خالی دوری کنند تا در آینده به مشکل بر نخورند.
شما در آذر ماه امسال و در مسابقات آسیایی قزاقستان حضور پیدا کردید، از سطح مسابقات، حریفان ، رکورد و عنوانی که کسب کردی بیشتر بگویید
در مسابقات پاورلیفتینگ آسیا در آدر ماه امسال در قزاقستان در حرکت اسکات مدال طلا کسب کردم، در پرس سینه با اختلاف ۲ و نیم کیلو نسبت به نفر اول مدال نقره و در حرکت ددلیفت نیز مدال طلا و نهایتا در مجموع با ۶۳۰ کیلوگرم مدال طلای مسابقات را بدست آوردم.
حریفانم از کشور قزاقستان، ازبکستان، سریلانکا، ترکمنستان، هند، امارات و چند کشور دیگر بودند، در این دوره از رقابت ها دو حریف بسیار قدرتمند از کشور قزاقستان با عنوانین متعدد آسیایی و جهانی داشتم که در نهایت دوم و سوم شدند.
از چه سالی به مربیگری و داوری در پاورلیفتینگ مشغول فعالیت هستی و تا کنون در کدام مسابقات بین المللی به عنوان داور و مربی حضور داشته اید؟
از همان سالهای ابتدایی شروع ورزش قهرمانی در کنار آمادگی مسابقاتی که داشتم، به صورت جدی با نوجوانان و جوانان علاقه مند به این رشته به صورت تخصصی پاورلیفتینگ کار میکردم و قهرمانان زیادی به این جامعه در تمام رده های سنی تحویل دادم و در تمام مسابقات استانی و کشوری داوری می کردم، مدرک بین المللی مربیگری در رشته بدنسازی و تغذیه در ورزش در سال ۲۰۱۷ اخذکردم، مدرک داوری درجه ۲ بین المللی خود را در سال ۲۰۱۸ از فدراسیون جهانی دریافت کردم و در مسابقات جهانی ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی پرس سینه آسیایی امارات سال ۲۰۱۸ داوری و نهایتا در سال ۲۰۱۹ در مسابقات آسیایی قزاقستان هم به عنوان مربی تیم ملی هم به عنوان داور در این مسابقات حضور داشتم.
بزرگترین آرزوی شما در رشته پاورلیفتینگ چیست و شیرین ترین و تلخ ترین خاطره شما در ورزش چیست؟
بزرگترین آرزوی ورزشی من ورود رشته ورزشی پاورلیفتینگ به مسابقات المپیک است که جایگاه واقعی این رشته مهیج و پرطرفدار در دنیا محسوب می شود و به عبارت بهتر برای المپیکی شدن رشته لحظه شماری می کنم.
تلخ ترین خاطره ورزشی ام خبر فوت زنده یاد قاسم حمیدی اولین مربی دوران ورزشیم و شیرین ترین خاطره برافراشته شدن پرچم مقدس و پخش سرود مقدس جمهوری اسلامی ایران پس از اهدا مدال قهرمانی ام در مسابقات آسیایی در کشور قزاقستان بود که با هیچ زبانی نمی توانم آن را توصیف کنم.
مصائب و سختی های رشته پاورلیفتینگ ؟
پاورلیفتینگ ورزش رکوردی است و برای تمرینات روزانه وزنه های زیادی را باید جابجا کنیم، از این رو تغذیه و استراحت از یک جهت حرف اول را میزنند و از طرفی استفاده از وسایل حمایتی استاندارد از جمله زانوبند، کمربند، مچ بند و وسایل حمایتی مورد تایید فدراسیون مربوطه و نهایتا تمرین با وسایل استاندارد تمرین مانند میله هالتر، رک اسکات و پرس سینه مخصوص این رشته، عدم رعایت هر کدام از مسائل بالا باعث آسیب دیدگی شدید ورزشکار و نهایتا فاصله از رشته پاورلیفتینگ می شود.
به عنوان یک ورزشکار قهرمان از مسئولین و دست اندرکاران ورزش خوزستان و ورزش وزارت نفت چه انتظاراتی دارید؟
با توجه به اینکه پاورلیفتینگ ورزش بسیار سنگین و پرهزینه است و تجهیزات گرانقیمتی دارد و بدون حمایت و پشتوانه ادامه فعالیت در این رشته بسیار سخت است، تمامی تمریناتم را در طول مسابقات با وسایل غیر استاندارد تمرین میکنم و به خاطر هزینه بسیار زیاد، تهیه کردن آنها برایم غیر ممکن است و امیدوارم مسئولین به کمترین خواسته ما که داشتن وسایل استاندارد تمرین است نیم نگاهی داشته باشند تا دیگر دغدغه تمرین با وسایل غیر استاندارد را نداشته باشیم .
حرف پایانی؟
در پایان از شما به جهت پوشش اخبار ورزشی و حمایت از قهرمانان تشکر می کنم ، تمرینات خود را برای مسابقات جهانی در خرداد ماه سال آینده در کشور بلاروس شروع کردم و ان شاالله با دعای خیر مردم که همیشه لطف آنها شامل حال بنده بوده در این مسابقات نیز مدال کسب کنم، این را نیز عنوان کنم که پس از کسب عنوان قهرمانی در مسابقات آسیایی قزاقستان از طرف مسئولین شهرستان مسجدسلیمان حتی یک پیام تقدیر یا تبریک دریافت نکردم که از این بابت از آنها گله مندم.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید